PTTK

W celu prawidłowego wyświetlania tej strony powinien być aktualny zaistalowany Flash Player

Siedziba Oddziału PTTK w Łańcucie

Mieści się w budynku dawnego kościoła i klasztoru Dominikanów.
Budynek ten, murowany z kamienia i cegieł, oraz założony na rzucie zbliżonym do kwadratu, tworzy – wraz z kościołem – czworobok z wirydarzem pośrodku. Na niegdyś obronny jego charakter wskazuje stroma skarpa od zachodu oraz grubość murów dochodząca do 2 m.

Dawny kościół (skrzydło północne)
Jednonawowy, sklepiony, zwrócony na zachód półkolistym prezbiterium, został w XIX w. całkowicie przebudowany i podzielony stropem na dwie kondygnacje, z których górną zajmuje
obecnie Dom Wycieczkowy PTTK.
Elewacja frontowa (wschodnia) rozbudowana jest parami pilastrów toskańskich, między którymi znajdował się portal wejściowy do kościoła. Według legendy pod kościołem znajdowały się katakumby Dominikanów (obecnie zasypane) oraz połączenie kościoła z zamkiem łańcuckim i kościołem parafialnym podziemnymi korytarzami.

Dawny klasztor (skrzydło południowe i wschodnie)
Posiada w parterze sklepienie kolebkowe z lunetami oraz wejście z sienią przelotową między innymi na wirydarz, gdzie pośrodku znajdował się grób syna Stanisława Stadnickiego zwanego Diabłem Łańcuckim. Na dawnym cmentarzu przykościelnym (obecnie parking) od strony północno - zachodniej pozostały fundamenty dawnych budowli.

Rys historyczny:

Już w 1387 roku istniał w Łańcucie Konwent Dominikanów.
Podkomorzy przemyski Stanisław Pilecki w 1491 r. buduje dla nich klasztor i kościół, które w 1549 r. Krzysztof Pilecki – syn Stanisława, przeznacza na zbór luterański, wypędzając dominikanów. W 1621 r. dominikanie wracają, ale Tatarzy niszczą wraz z całym miastem kościół i klasztor.
W 1657 r. po spaleniu miasta przez wojska Rakoczego, Teodor Lubomirski buduje nowy kościół i klasztor. Kolejny pożar miasta i klasztoru w 1820 r. powoduje przeniesienie się dominikanów do Dzikowa, a cały budynek przejmuje i gruntownie przebudowuje rząd austriacki, lokując w nim szpital wojskowy, który był tu przez 100 lat. Od 1919 r. mieściły się tutaj różne instytucje i urzędy państwowe.

W 1968 r. budynek został przekazany w użytkowanie wieczyste na 99 lat Oddziałowi PTTK w Łańcucie. W latach 1968 - 1972 PTTK wykonało w nim kapitalny remont i dokonał adaptacji pomieszczeń na dom wycieczkowy, restaurację, biuro obsługi ruchu turystycznego, koło przewodników.
Obecnie Oddział PTTK prowadzi dom wycieczkowy, informację turystyczną oraz wynajmuję pomieszczenia na prowadzenie restauracji.
Oprócz tego, PTTK zajmuje się działalnością statutową z zakresu turystyki, krajoznawstwa, kultury, ochrony dóbr kultury i tradycji.